حتی ماه هم به امید او شب ها می درخشد

ای دل بنال

ای دل شیون کن

ای دل خود را بدر

ای دل خود محو کن

ای دل خود را از صفحه روزگار سیاه پاک کن

زیرا این روزگار بی حضور او سیاه است

بی حضور او شب تار تارتر از همیشه

تنگ تر از هر فریاد

زشت از تر از هر پلیدی

خوبی ها تنهایند

خوبی ها غمگینند

یار ندارند

مضحکه می شوند

پست می شوند

خوار میشوند و نمسخرشان می کنند

می گویند ...........

دیدی باز نیامد دیدی همه چیز دروغ بود

اصلا او وجود ندارد و نخواهد آمد

ولی آخر این دلم را چه کنم

این دل بی سامان مگر قبول می کند

این نفس های بی رمق بی حضور نفس او  هیچ دمی بر نخواهند آمد

دلم گواه است اشکم گواه است چشمم گواه هست

پس چه می خواهی

خود را از پندارهای زشت واهی صفتان خالی کن

رها کن و بنگر به افق

افق هم چشم به راه است

افق هم به افق نگریسته

او هم منتظر یار است

ام هم دلواپس اوست

شاید هم به امید اوست که افق است

و الا او هم محو می شد

حتی ماه هم به امید او شب ها می درخشد

شاید هم یار ما پیش ستاره هاست

آخر ستاره ها هم چشمکی می رنند

پس ای دل غمگین نباش و ننال و خود را ندر

تو تنها نیستی شاید هم همه افق همه ستاره ها

نه و بلکه بیشتر حتما و حتما همه هستی منتظر اوست

و ای دل منتظر باش و منتظر

ولی امیدوار...