مگه آدم بدا عاشق نمی شن

مگه آدم بدا عاشق نمی شن  

به ولله دل کمه دنیارو می دن  

اگه عشقت نبود اینجا نبودم   

گرفته عشق تو کل وجودم   

تو که از دل رباها دل ربودی  

درعشقت چرا بر من گشودی  

سرخی خون شهدا

 

بر گنبد حسین پرچم سرخی در اهتزاز

دانی که چیست سرخی این رنگ دلنواز

یعنی نشان خون حسین است و دین ما

دارد به خون هر که بود عاشق اش نیاز

یعنی که کربلاست همه آفاق بعد از این

هر روز چون که روز قیام است و روز دین

هر ماه هم که آید از این پس محرم است

باید شوی حسین و شوی وارث زمین

یعنی همیشه راه شهیدان مداوم است

هر کس حسینی است در این ره مقاوم است

آری که که انتقام خون شهیدان به دست ماست

بر قلب شیعه تا به ابد دوست حاکم است

علی اصغر

 

با چه بنویسم غربت عشق را

 با چه بنویسم غربت عشق را  

با چه بنویسم این عاشقی را  

با چه نوحه ای سردهم این غربت را  

با هر نوایی هم سر دهم این زیبایی را  

باز کم خواهم آورد پاداش چنین ایثاری را  

حسین عاشق بود و به پای عشقش همه وجودش را قربانی کرد  

عاشورا

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین 

مکتب عاشورا هنوز زنده است  

عاشورا همچون چشمه ایست  

فوران می کند 

دلهای داغدار  

دلهای عاشق  

همچنان عاشق زیبایی هستند  

زیبایی همان سرفرازی بود  

همان نرفتن زیر بار ظلم و جور بود  

عاشورا همان مردان روزگار بودند  

همان هایی که روبریی نامردان همیشگی روزگار ایستادند 

ایستادند و جاودانه ساختند مردانگی را